پنج باور غلط در مورد درونگرایان
پنج باور غلط در مورد درونگرایان
معمولاً چون در درک درونگرایان موانع زیادی وجود دارد، این افراد آنچنان که باید و شاید شناخته نمی‌شوند. همین موضوع کمک کرده تا متأسفانه برخی باورهای غلط در مورد درونگرایان قوت گرفته و برخلاف ویژگی‌های واقعی این افراد، برخی صفات غلط در مورد آن‌ها مطرح شود. ما در این یادداشت قصد داریم تا با این باورهای غلط مقابله کرده و اشتباه بودن آن‌ها را پیش چشمان شما مشخص سازیم. اگر شما نیز با یک فرد درونگرا تعامل دارید، بسیار مهم است تا این باورهای غلط را اصلاح کنید. تداوم این باورها گاهاً باعث می‌شود تا شما به عنوان همسر، دوست یا والدین یک فرد درونگرا، به اشتباه به سمت مشاوره روانشناسی کشیده شوید. پس پیش از تجویز نادرست مشاوره روانشناسی برای خود یا افراد درونگرا حتماً در مورد این پنج باور غلط مطالعه کنید.
درونگرایان فکر کردن را به حرف زدن ترجیح می‌دهند
درونگرایان در تعاملات اجتماعی بی دست و پا نیستند!
باید بدانید که ناتوانی در ایجاد ارتباط اجتماعی و بی‌دست و پایی در جامعه، کاملاً با درونگرایی ارتباط دارند. یعنی ممکن است که یک شخص درونگرا، در شرایط اجتماعی و تعاملی بی‌دست و پا باشد اما این اصلاً ربطی به درونگرایی او ندارد. بسیاری از افراد با این تیپ شخصیتی در فضای اجتماعی در عین آرامش و متین بودن بشدت کاریزماتیک و اثرگذار هستند. جالب است که بدانید بیش از شصت درصد وکلای در کشور آمریکا درونگرا هستند.
فرد درونگرا از مردم متنفر نیست!
معمولاً انفعال و نداشتن رغبت برای ایجاد ارتباط در درونگرایان ، به عنوان یک فاکتور برای بی‌میلی و نفرت نسبت به جامعه قلمداد می‌شود. بسیاری از افراد این ویژگی شخصیتی را مبنی بر این موضوع که فرد درونگرا میلی به ارتباط ندارد برداشت می‌کنند. اما حقیقت چیز دیگری است. درونگرایان معمولاً از مکالمه‌های کوتاه و سرسری نفرت دارند چون معتقدند که نمی‌توانند در این تایم اندک تمام افکار و اندیشه خود را ابراز کنند. اگر فرصتی برای یک گفتگو طولانی با آن‌ها داشته باشید، خودتان متوجه میزان علاقه آن‌ها برای داشتن یک رابطه پایدار خواهید شد.
به ویژگی‌های شخصیتی این افراد احترام بگذارید
درونگرایان گستاخ نیستند!
بله اگر این افراد را برای ایجاد رابطه با محیط زیر فشار بگذارید ممکن است از دایره منطق خارج شده و واکنش نامناسبی داشته باشند اما این به آن معنی نیست که گستاخ یا بی‌ادب هستند. اگر یک فرد با این تیپ شخصیتی برای ایجاد ارتباط بی‌میل است، کافی است کمی به او فرصت دهید تا در تنهایی بتواند انرژی و روی خوش خود را بازیابی کند.
درونگرایی نیازمند درمان نیست!
از اساس درونگرایی یک بیماری روانی نیست تا نیازمند درمان باشد پس این باور مزخرف را که فرد درونگرا نیازمند مشاوره روانشناسی است را کنار بگذارید. او از تیپ شخصیتی خود راضی است و از آن لذت می‌برد. اگر شما در تعامل با او دچار مشکل می‌شوید به معنی وجود مشکل در او نیست. شاید بد نباشید تا با یک مشاوره روانشناسی ، سعی کنید تا اطلاعات بیشتری از تیپ شخصیتی او بدست آورید.
درونگرایان هیچ علاقه‌ای ندارند تا برون‌گرا شوند!
برخلاف این باور غلط که درونگرایان به تیپ شخصیتی خود علاقه نداشته و در پی تغییر آن هستند، اکثر درونگرایان تیپ شخصیتی خود را پذیرفته و از آن لذت می‌برند. هرچند گاهی ممکن است که حس کنند این تیپ شخصیتی مانع رشد اجتماعی آن‌ها شده است اما این بدان معنی نیست که شما بخواهید آن‌ها را تغییر دهید. در خاطر داشته باشید که اجبار چنین فردی به تغییر تیپ شخصیتی نه تنها ثمربخش نیست بلکه باعث صدمات روحی خواهد شد.