ذهن یک روانشناس

شوک و انکار 

در لحظه روبرو شدن با اندوه‌جدایی اولین واکنش شوک خبری اتفاق افتاده و بعد از اون انکار واقعیت است .

در بعضی از موارد به کل قابلیت پذیرش اتفاق افتاده توسط افراد امکان پذیر نیست زیرا ظرفیت روبرو شدن با درد را ندارن .

شوک در لحظه خبر خود یک مکانیزم دفاعی است و از ذهن دفاع میکند . این حالت ممکنه هفته ها طول بکشه 

درد و احساس گناه 

بعد از اینکه شک از بدن فرد خارج میشه ، جای خودشو به دردی غیر قابل باور میده .

با اینکه این درد بسیار شکنجه کننده و غیر قابل تحمله ولی لازمه که حسش کنید و به هیچ عنوان سعی در سرکوب و پنهان کردنش با دارو یا مخدر و الکل نکنید 

تحمل درد شمارا به اغوش خشم میرساند و ممکنه با رفتار واکنشی به دنبال مقصر کردن دیگران در پروسه جدایی (مرگ یا پایان رابطه) باشید . بیشتر سعی خود را بکنید که در این مرحله احساس خود را کنترل کنید زیرا ضربات بعضا جبران ناپذیری به روابط خواهد زد .

ممکن است حتی با سرنوشت وارد جدل بشین و با سوال (چرا من ) سعی در زیر سوال بردن کائنات نیز داشته باشین به امید یافتن مقصری بزرگ ...

افسردگی 

تقریبا نزدیک زمانی که همه فکر میکنن زمانشه تورو به زندگی برگردونن ، پروسه سنگین و دردناکی از غم و ناراحتی تورو فرا میگیره که مدتها ممکنه شمارو رها نکنه. این قسمتی از پروسه رهایی از غم خواهد بود پس مثل دوران درد لازمه که به طور کامل از اون عبور کنید . سعی در فشار برای ایجاد حال خوب در این شرایط باعث میشه که فرد به مدت زمان بیشتری دچار افسردگی بشه . در این زمان شما به واقعی از دست دادن فرد مقابل پی میبرید و ممکنه به احساس تهی بودن و تنهایی فرو برید به عبارتی کل وجود شما به سیاهی میره .

وقتی که زندگی خودتون رو بدون فرد مقابل شروع به تصویر سازی میکنید ، زندگی شما مقداری سبکتر و مقداری قابل درک تر میشه و نشونه های فیزیکی ناراحتی کم کم رو به بهبودی میره و افسردگی شما رو به بهبود میره 

با بازیابی توان فیزیکی خودتون کم کم روحیه شما به واسطه شروع انجام عملکردهای روزانه احیا میشه . در این مرحله شما بیشتر به پیدا کردن راهکارهایی برای عبور از مشکل خودتون رو میاورید . شما برای بازسازی روحیه و وضعیت مالی و توان جسمی وارد فعالیت های اجتماعی میشین و بهبود شما سرعت میگیرد 

رهایی و امید